Warme vakantieweek!
Afgelopen week had ik een weekje vrij. Een weekje even geen werk verplichtingen, even de riem lossen.
Ik vind deze periode steeds iets bizars hebben…
Bizar maar toch ook iets moois, warms.
In deze vakantie week zit steeds 1 november “Allerheiligen.”
Ik ben iemand die vaak terug kijkt naar het leven. Dit is niet altijd goed. Maar, als ik het toch doe probeer ik naar iets tofs terug te kijken. In deze periode denk ik extra aan talloze lieve mensen die hier ver vandaan zijn. Die daar aan de overkant zijn…
Hoe die overkant er ook mag uitzien volgens jou. Iedereen heeft zijn versie hierover en dat is prima.
Ik ben dankbaar om deze lieve mensen te mogen kennen en met plezier draag ik ze in gedachten met mij mee. In deze periode denk ik vaak terug aan leuke momenten samen met hen. Dit met een lach en een traan.
Hoe dan ook heb ik op deze manier het gevoel dat wij verbonden blijven met elkaar. Zij hier ver vandaan en ik nog hier op deze blauwe bol en dat is oké. Het geeft mij een warm troostend gevoel. Jou gevoel kan hierin ook anders zijn, ook dat is oké. Het maakt ons allen uniek.
Tot slot wil ik graag het verhaal van de lege koffer nog even met jullie delen:
Op een dag zag een man God naderbij komen met een koffer en hij begreep dat hij dood was.
God zei hem: “Het is tijd om te gaan.”
De man, verbaasd vroeg: “zo vroeg ik had nog zoveel plannen…”
God antwoordde: “Het spijt me, maar voor jou is het tijd om te gaan.”
“Wat zit er in die koffer?” vroeg de man. En God antwoordde: dingen die van jou zijn.”
“Bedoel je mijn bezittingen? Mijn geld?”
“Die dingen zijn nooit van jou geweest…. Ze waren van de wereld.”
“Zijn het misschien mijn herinneringen?”
“Die zijn nooit van jou geweest, ze waren van de tijd…”
“Is het mijn talent?”
“Die was nooit van jou, maar van de omstandigheden.”
“Zijn het dan mijn vrienden?”
“zij zijn nooit van jou geweest, ze waren onderweg.”
“zijn het mijn vrouw en kinderen?”
“Zij zijn nooit van jou geweest, ze behoorden tot het hart.”
“Is het mijn lichaam?”
“Die zijn nooit van jou geweest, het lichaam was van het stof.”
“Breng je dan misschien mijn ziel?”
“Het spijt me… De ziel is van mij”.
De man, woedend smeet de koffer weg die zich opende. Toen zag hij dat deze leeg was. Met tranen in zijn ogen zei hij: “ik bezat dus helemaal niets.”
“Ieder moment dat je geleefd hebt was van jou. Jouw bestaan was een opeenvolging van jouw momenten. Daarom moet eenieder ervan profiteren zolang hij tijd heeft. Ik bid opdat ‘niets’ wat men in het leven bezit kan voorkomen dat mensen dit doen.”
Materiële dingen en alles wat je bezit kun je niet mee nemen naar het hiernamaals.
Leef nu en vergeet niet gelukkig te zijn.
Bron, Facebook
Dus maak veel plezier met je vrienden en familie op deze blauwe bol. Maak samen nieuwe mooie herinneringen
en haal samen mooie memoires op van jullie lieve mensen hier o zover vandaan.
En ja ik begrijp je volkomen, dat dit nu gezien de levensomstandigheden, ver van eenvoudig kan zijn. Maar langs de andere kant zijn op de dag van vandaag hier ook diverse digitale hulpmiddelen voor. Die ons hierbij kunnen helpen. En wie weet zorgen deze dan ook weer voor unieke herinneringen met elkaar als wij dan nog eens terugkijken in de toekomst. Eerlijk? Ik ben er zeker van! Dus ik zou zeggen:
Geniet ten volle van jouw eigen leven hier op deze blauwe levende aardbol en Leef!
Bart Vandeberg
Je mag gerust iets van je laten horen onderaan deze blog, ik lees het graag. Hartelijk dank voor nu en heel graag tot binnenkort. Warme groeten Bart.