Tegen de stroom in

Vandaag ga ik je met dit blogartikel misschien wat laten schrikken. Zeker als ik je vandaag vertel dat ik meer en meer het gevoel heb dat ik “tegen de stroom in – leef.” Weet jij wat voor een dag 6 oktober was?

Voor vele was dit een dag zoals een ander. Maar sinds enkele jaren niet meer voor mij. Het is blijkbaar al jaar-en-dag. “World Cerebral Palsy Day.” Afgekort CP. Een handicap waar ik al heel mijn leven mee heb te dealen. Het is een handicap die de dag van vandaag, zeer moeilijk uit te leggen is.
Mede door onze snelle maatschappij. Maar ook doordat CP een heel groot spectrum van verschillende uitwerkingen geeft.

“Elk mens is uniek, niemand is te vergelijken.
Dit geld ‘zeker’ ook voor iedereen die te kampen heeft met CP!”

Bart Vandeberg

Ik kan mij voorstellen dat jij je nu afvraagt: Wat is CP dan juist?
Kort uitgelegd: is CP een houding- en bewegingsstoornis die veroorzaakt wordt door een beschadiging van de hersenen. Die beschadiging ontstaat voor of tijdens de geboorte of in het eerste levensjaar.

Ik kan je vertellen dat ik dit van bij de geboorte heb. Zoals ik net al zei ik heb er al heel mijn leven mee te dealen. Het is zeker niet mijn bedoeling om nu heel mijn CP-verhaal uit de doeken te doen. Want dat zou ons hier vandaag te ver brengen. En het is soms best moeilijk te begrijpen. Zelfs voor mij, na al die jaren. Maar het valt mij enorm op dat het zeker zo moeilijk is om dit allemaal te vatten voor de buitenwereld. Zowel voor mensen zonder CP. Alsook andere mensen met CP. Omdat de uitwerking(en) vaak zo verschillend zijn.  

Vandaar deze titel van deze blog “Tegen de stroom in”.
Ik had nooit gedacht, toen ik met ‘Bart Vertelt’ ging starten. Dat ik het zoveel over; druk, snelheid, overhaasting en zijn tegenhangers; rust, vertraging en stilstand, zou gaan schrijven.
Het is duidelijk een thema dat mij vaak bezighoudt.

 Ik voel de afgelopen jaren, dat ik de snelheid van onze maatschappij niet aan kan. Hoe graag ik dit alsnog zou willen. Het is niet aan mij besteed. Dus laat mij maar, rustig varen op mijn eigen tempo.
Hoe moeilijk dit te begrijpen valt voor de buitenwereld en zo nu en dan ook voor mijzelf.
geen dag is hetzelfde; Wat gisteren nog mogelijk was, kan vandaag moeilijk gaan of plots niet meer.
Geen idee, wanneer het wel terug kan. achter een paar dagen, weken of zelfs maanden? Niemand kan het voorspellen. Het is elke dag afwachten en aftoetsen wat er die dag mogelijk is. Tot ieders onbehagen.

Lees ook: Het is wat het is.

Ik ga nu tegen de stroom in. Want de maatschappij vindt dat alles maar sneller en sneller moet, meer en meer, drukker en drukker. Dit wil ik graag een halte toe roepen, maar dat lukt niet altijd. Dus ga ik tegen de stroom in.

Wij zeggen met ons allemaal: “Iedereen is uniek en mag zichzelf zijn.” Toch hebben wij allemaal een mening klaar. Het klopt nooit wat een ander zegt. Het moet altijd anders. Of moeten het vaak nog beter doen. Hoe uniek mag je dan nog blijven?

Lees ook: Ons unieke zelf zijn.

Hoe hard ik ook zou willen. Mijn CP kan ik niet veranderen. Ik moet er elke dag mee omgaan.
Je doet wat je kan. en vliegt door het leven. IK doe ook wat ik kan. Al is het toch ‘anders’: zoals onder anderen; trager en tegen de verwachtingen van onze maatschappij in.

Als je mij dus in tegengestelde richting zou tegenkomen. Mag je gerust (even of een lange tijd)
met mij mee op weg gaan. Ik zal heus niet bijten. Het zal hooguit wat: anders, rusterger en langzamer gaan. Hoe dan ook. “Steeds op weg met CP, op mijn persoonlijke unieke reis. Reis je soms even gezellig met mij mee?”

Je mag gerust iets van je laten horen onderaan deze blog, ik lees het graag. Hartelijk dank voor nu en heel graag tot binnenkort. Warme groeten Bart.