Wij nemen allemaal, altijd de trap!
Wie heeft er in godsnaam ‘trappen’ uitgevonden? Want als ik eerlijk ben, ben ikzelf er niet zo een grote fan van. Jij wel? Of neem jij, net als ik, veel liever de lift? Liftdeurtje open, Bart stapt erin, liftdeurtje dicht. Bestemming kiezen op het bedieningspaneel en hopla… De lift tilt je in één vloeiende beweging naar boven. Liftdeurtje weer open en Bart kan weer fijn uit de lift stappen. Gemakkelijk. Toch?
Maar wat denk je, als ik je nu vertel dat: er geen lift bestaat?! Nee, er bestaat helemaal geen lift!
Helaas! Laat het mij je uitleggen: Ons leven werkt zonder een lift. Want tijdens ons leven moeten wij steeds opnieuw de trap nemen richting onze doelen. Steeds treden per treden. Steeds opnieuw, er is geen ontkomen aan. Dat geld voor jou en voor mij. Dat is voor iedereen zo op deze aardbol!
Tijdens ons bestaan hier op aarde, is de kans reëel dat jij, net als ik, wel wat doelen voor ogen hebt. Dit kunnen groten doelen zijn of enkele kleinere doelen. Verschillende variaties zijn mogelijk.
Om steeds ons doel te kunnen bereiken, zullen we altijd de trap moeten nemen. Willen of niet.
We zullen onszelf steeds weer moeten naar boven tillen. Op ieders eigen manier, steeds binnen onze eigen mogelijkheden. En dat helaas, zoals eerder gezegd, zonder behulp van een lift.
Instappen en lekker niets doen, om dan fijn bij je doel weer uit te kunnen stappen, zonder enige moeite, zal niet werken. We moeten er steeds zelf iets voor doen. Enkel zo kom jij tot aan je gewenste doel.
Ga eens even na voor jezelf: Op welke traptrede sta jij op dit moment in je leven? – hoog, ben je bijna boven aan je trap? – En heb je jouw gewenste doel bijna bereikt? – Of sta je misschien al helemaal bovenaan je trap? – En heb je jouw mikpunt al bereikt? – En ben je klaar voor de volgende trap te betreden, een eindje verder op in je leven? – Of sta je in het midden, goed op weg naar jouw bewuste doelwit? – Of sta je onderaan de trap, net gestart aan je doel of al dan niet moeten herbeginnen? – dus: Op welke traptrede sta je op dit ogenblik?…
Elke trede, die we zetten op onze trap naar ons doelwit, vraagt om veel energie. Zowel fysieke energie als mentale energie. Voor de ene zal dat al wat meer daadkracht vragen dan de ander. Maar ieder van ons levert een bewuste of onbewuste strijd op een trap. Steeds weer opnieuw. Want dat maakt ieder van ons net uniek. Gelukkig vraagt het ene doel minder energie dan het ander. En kunnen we soms vooruitgaan als een speer. Al kan het ook omgekeerd zijn: en vergt het doel net verdomd veel daadkracht! Mogelijks zoveel daadkracht, dat we zelfs geen trede hoger meer kunnen betreden. En voor dat wij het maar al te goed beseffen, staan wij weer helemaal beneden onderaan de trap. Terug verder van ons doel verwijderd.
Hoe wij het ook draaien of keren. Als we verder willen geraken in het leven, richting onze eigen doelen. Zullen wij steeds de trap, trede per trede moeten nemen.
Ik hoor je al zeggen: “Ik neem ze wel per twee, of drie! Dat gaat dan veel sneller.” tuurlijk! Doe maar! Maar je weet wat er kan gebeuren, als je te veel hooi op jouw vork neemt hé.
Het kan dan ook wel eens mislopen, niet?
Hoe neem jij op dit moment de trap, richting je doel? Één voor één of toch stiekem twee of drie tegelijkertijd? Of heb je meerdere doelen voor ogen? En stap je zo steeds weer drie trede naar beneden en twee naar boven. Zoals de “Processie van Echternach”
(Met dat verschil dat de Processie. Drie stappen VOORUITGAAT en maar twee achteruit)
Conclusie, als je te veel doelen tegelijk voor ogen hebt. Dan zal je steeds langzaam achteruitgaan. En zo nooit je doel bereiken! Daarom focus je op één doel stap voor stap. Later komen er zeker nog andere trappen aan. Nog mooiere trappen, groter en veel indrukwekkendere trappen. Ik weet het zeker je vindt nog heel wat mooie doelen voor jezelf. En dat is oké. Zolang je ze maar één voor één uitvoert op jouw eigen unieke tempo en manier.
En mocht je het moeilijk vinden om de trap alleen te beklimmen. Neem dan de trapleuning vast! Want aan elke trap in je leven staat een trapleuning! Jawel, er zijn altijd mensen die je kunnen helpen, om samen met jou, jouw doelen te bereiken. Zolang je het dan maar samen doet én trede per trede afgestemd op jouw gewenst tempo, op weg naar boven gaat. Het is zeker geen schande om tijdens jou tocht naar boven, de trapleuning stevig vast te houden als dat nodig is!
Ik wens je alvast heel veel succes met de beklimming op weg naar je doel.
En ik ben er zeker van dat: je de eerstvolgende keer als je op een trap staat aan mij / dit verhaal zal terug denken! Of die keer als je (weeral) eens de lift neemt.
Je mag gerust iets van je laten horen onderaan deze blog, ik lees het graag. Hartelijk dank voor nu en heel graag tot binnenkort. Warme groeten Bart.
Mooi verwoord en treffende vergelijking. Deze blog is voor iedereen wel ergens van toepassing!
Sommigen rennen de trap op (met risico op struikelen), anderen doen dit op handen en voeten (maar weten wel precies hoe iedere trede er uit ziet ;-))
Mooie metafoor Bart, hierbij mijn meenemertje: “Je hoeft niet de hele trap te zien om de eerste trede te nemen…”